Sabaw ng buko

SABAW NG BUKO

at muli akong nakainom ng sabaw ng buko

upang linisin ang bituka't tumibay ang buto

anila, pinipigil nito ang sakit sa bato

may kalsyum, magnesyum, potasyum, posporus pa ito

itinuring ang sabaw nitong inuming pangmasa

mula sa puno ng niyog na napakahalaga

sa kalusugan ng mamamayan, ng iyong sinta

salitang agham ng niyog ay cocos nucifera

pag naubos ang sabaw ng buko'y may makakain

pang masarap na puting laman, iyong kakayurin

sa loob ng matigas na bao bago namnamin

sabaw ng buko pa'y gata sa maraming lutuin

tara, at kita'y magsihigop ng sabaw ng niyog

o buko upang pangangatawan nati'y lumusog

sabaw ng buko'y mula puno ng buhay, O, irog!

ang inumin ng masa habang mundo'y umiinog

- gregoriovbituinjr.

09.30.2021

Ang gubat na katabi

ANG GUBAT NA KATABI

pinayagan akong lumabas upang magpainit

kung dati'y pulos kisame, nasilayan ko'y langit

mabuti raw ang init ng araw sa nagkasakit

na bitamina sa katawan kahit man lang saglit

at natitigan kong muli ang gubat na katabi

nitong bahay sa bundok, talagang nakawiwili

wala kasi sa kinalakhang lungsod ang ganiri

mapuno, tila ba mga Mulawin ay narini

nais kong puntahan ang madawag na kagubatan

subalit mag-ingat dahil baka may ahas diyan

na baka iyong maapakan, tuklawin ka niyan

tulad din ng ahas sa lungsod na dapat ilagan

kaysarap masdan ng punong hinahagkan ng ulap

na tila baga kakamtin mo ang pinapangarap

gubat na tahanan ng hayop at ibong mailap

may mga diwata rin kaya roong nangungusap?

- gregoriovbituinjr.

09.29.2021

Sa puno ng potasyum

SA PUNO NG POTASYUM

doon sa puno ng saging, ako'y nakatingala

baka may malaglag na anting, anang matatanda

ngunit maraming makakasagupang lamanglupa

dapat ko raw maging handa, di man naniniwala

nakatingala ako doon sa puno ng saging

namunga ng isang buwig bagamat hilaw pa rin

huwag munang pitasin, ito muna'y pahinugin

sa puno, upang pag pinitas na'y masarap man din

narito ako sa lilim ng puno ng potasyum

pampatibay ng buto, anti-oxidants pa'y meron

mayaman sa bitamina C, B6 at magnesyum

kailangang magpalakas, ehersisyo sa hapon

dahil sa potasyum kaya saging ay kinakain

marami nito'y kailangan ng katawan natin

ilang araw pa't bunga nito'y mahihinog na rin

kaygandang panahon upang potasyum na'y kainin

- gregoriovbituinjr.

09.04.2021

Paalala't palala na ang kalikasan

PAALALA'T PALALA NA ANG KALIKASAN

magtanim ng puno, paalala ng kalikasan

pagkat umuunti na ang gubat sa ating bayan

tara nang magtanim, palala na ang kalikasan

kung laging mawawalan ng puno sa kagubatan

kayrami nang nagpuputol ng malalaking puno

upang gawing troso't maging limpak-limpak na tubo

ang pangangalaga sa kalikasan ba'y naglaho

kaya malalaking gubat na'y nakalbo't natuyo

paalala lamang ang nariritong babasahin

upang ating mundo'y alagaan at unawain

lalo na ang kagubatang bihirang bisitahin

kaya nangyayari rito'y di natin napapansin

hanggang pagbabasa na lang tayo, basa nang basa

wala ring magawa kahit na natutunghayan pa

anong gagawin upang tumugon sa paalala

kung malayo ka sa kagubatang di mo makita

kahit lungsod man, paalalang ito'y itaguyod

maano't baka minsan ay mapalayo sa lungsod

nayakag magtanim ng puno sa bundok, kaylugod

kaysa walang magawa sa problema't nakatanghod 

- gregoriovbituinjr.

08.16.2021

Maikling Kwento - May isang puno

MAY ISANG PUNO

Maikling kwento ni Gregorio V. Bituin Jr.

May matandang salaysay na ikinukwento ng aking mga nuno na halos di ko na matandaan subalit parang ganito: Sa isang ilang na pook ay may isang namumungang puno, kung saan sinumang mapadaan doong manlalakbay ay nakakakain at nabubusog sa bunga nito. 

Anang nuno, "Basta kunin mo lang ang kaya mong kainin habang ikaw ay napaparaan doon patungo sa iyong pupuntahan. Madali kasing mabulok ang bunga pag hindi agad kinain." Maraming manlalakbay ang napapadaan sa ilang na pook na iyon at namimitas ng masarap na bunga sa nag-iisang puno, lalo na't kainitan ng araw ay doon na rin sila sumisilong at kumakain. Hanggang magpatuloy sila sa paglalakbay.

Kaya kilala ang punong iyon na nagbibigay ng ginhawa sa mga manlalakbay. Patuloy iyong namumunga sa anumang bahagi ng taon. Ibinibigay ng kalikasan sa sinumang tao ang pagkaing nakakatugon sa kanilang gutom.

Marami rin mangangaral ang naringgan ko ng matalinghagang kwentong ito noong kabataan ko. Hanggang mapag-isip ko, paano kaya kung  mayroong  mag-angkin ng iisang punong ito? Kaya naman dinugtungan ko ang kanilang kwento.

Isang araw, naisipan ng isang ganid at tusong manlalakbay na nakakabatid ng ginhawang dulot ng puno sa sinumang maparaan doon na angkinin ito at bakuran. At sinumang manguha ng bunga ng puno ay kailangang magbayad, kundi man bilhin ito sa kanya.

Samakatwid, inangkin niya't ginawang negosyo ang bunga ng punong sinasabi ng mga tao'y di nawawalan ng bunga.

Kaya ang nangyari, bawat manlalakbay na magdaan sa pook na iyon, na sa layo ng nilalakbay ay nagugutom at nais kumain ng libreng bungang bigay ng kalikasan, ay napipilitan nang bumili ng pagkaing bunga sa tusong manlalakbay upang maibsan ang kanilang gutom.

Yaong mga may di sapat na salapi ay hindi makabili ng bunga kaya nagpapatuloy na lang sa paglalakbay sa kabila ng nadaramang gutom. 

Yaong mga maralitang napapadaan lang ay di na rin makapitas ng bunga ng puno upang maipakain sana sa kanilang anak na nagugutom. 

Hanggang napagpasyahan ng mga manlalakbay na nakakaunawa sa kabaitan ng kalikasan sa kanila na sila'y makapag-usap-usap. 

Anang isang manlalakbay, "Dati ay nakakakain tayo ng bigay ng kalikasan, subalit ngayon ay inangkin iyon ng isang ganid para sa kanyang sariling kapakinabangan. Bigay iyon ng kalikasan sa bawat manlalakbay, subalit bakit niya iyon inangkin? Ah, pinaiiral niya ang sistemang walang dangal, ang magkamal ng limpak na salapi, at pagtubuan ang kalikasan."

Anang isa pa, "Ginawa niyang pribadong pag-aari ang kalikasan upang siya lang ang makinabang. Dapat tanggalin sa kamay ng iilan ang pag-aaring dapat ay para sa taumbayan upang lahat ay makinabang."

Nagsipag-aklas ang mga manlalakbay at binuwag ang bakod sa puno at dinakip ang tusong nangamkam ng puno at pinalayas ito. Napakabait pa nila't pinalayas lang ang sakim at hindi pinaslang.

Nang mabuwag na ang bakod, ang bawat manlalakbay na dumaan sa punong iyon ay nakakapitas na ng bunga, nabubusog at nakadarama ng ginhawa. Natatamasa nila ang libreng bungang bigay ng kalikasan.

Makalipas pa ang maraming taon, nagkaisa ang mga mamamayan sa pook na iyon na alagaan ang puno at protektahan iyon laban sa mga pusong ganid na nais ditong umangkin.

* Unang nalathala sa pahayagang Taliba ng Maralita, ang opisyal na publikasyon ng pambansang samahang Kongreso ng Pagkakaisa ng Maralitang Lungsod (KPML), isyu ng Marso 1-15, 2021, pahina 18-19.